Saya Tidak Punya Apa-apa Untuk Merasa Kehilangan

Saya telah tiada apa-apa di sini ... untuk merasa kehilangan ...

di tanah air sendiri, tulang telah hancur berkecai ...

Penguasa hidup mewah dikelilingi oleh penjilat

sombong takbur ...

Dan orang-orang yang hidup kelaparan di tanah perkuburan ...

seolah-olah kebuluran telah biasa ...

nasib mereka telah ditetapkan oleh Allah ...

seolah-olah kelaparan untuk mereka selama-lamanya ...

sebagai satu syarat untuk menerima keampunan ...

***

Saya tiada punya apa-apa jua untuk menggigil ketakutan ... untuk merasa kehilangan ...

di tanah air yang telah dilingkungi pagar ...

Kami, kumpulan itu, telah melarikan diri dari singa dalam seluruh kehidupan kami!

Fakta-fakta yang merosakkan telah beku di dalam fikiran saya ...

Maruah diri saya?

Roti telah direbut dari tangan saya ...

Kesihatan saya ...?

Telah dibazirkan melalui kesengsaraan ...

Dan keagungan penguasa dalam kemewahan ...

Tongkat penguasa telah dihiasi dengan seribu berlian ...

Saya telah tiada apa-apa di dalam almari saya ... untuk merasa kehilangan ...

Bakat saya?

Telah dikuasai oleh pengaruh televisyen ...

Belia ... Separuh daripada kekuatan mereka adalah biasa ...

Dan separuh lagi ... dadah ...

Dan kemanusiaan saya ...

Telah diinjak oleh kenderaan berantai Sultan ...

Meraikan kekalahannya ...

Beliau telah memberitahu mereka kemenangan atas kekalahan ...

Dan jika saya mengucapkan satu ayat, saya akan memberitahu:

"Tidak perlu bersuara dengan suara pembohongan dan mustahil ..."!!

***

Saya telah tiada apa-apa di dalam perpustakaan saya ... untuk merasa kehilangan

Semua yang saya telah kumpul ...

telah dibakar di dalam musim sejuk ...

Apabila ia sukar untuk mencari alat pembakar ...

Dan dia yang mencuri kebebasan saya ... dan seketul roti ...

Mahu saya mengucapkan terima kasih kepada beliau ...!!

Saya memberitahu orang-orang bersenjata yang bodoh:

Maafkan saya ...

Beritahu Sultan rahsia kebodohannya ...

Jika dia hendak merungut, menangislah kepada bulan ...

Sejak undi palsu yang membawanya ke istana ...

Beritahu kebodohan Sultan secara terbuka ...

Tentu saya akan ditahan - walaupun tindakan itu sehina lubang dubur ...!!

***

Saya tiada punya apa-apa yang bernilai, untuk merasa kehilangan ...

Dalam tanah air yang telah dirampas kebahagiaan saya ...

Telah membuat anak-anak muda dipaksa menelan kurikulum yang dibangunkan dalam kemunduran ...

Mempunyai sejarah yang diputarbelit ...

Dan masa depan yang ia janjikan ...

telah menjadi sebagai pembunuhan beramai-ramai ...

Ia telah membenarkan pelacuran menyapu

Tiap-tiap rumah dan masjid ...

berikutan rancangan yang dianjurkan ...

Dan saya masih menentang kezaliman ...

Dengan pena bulu ayam ... dan bekas dakwat ... !!!!!

Kaherah

23 Ogos 2004

04:00

(Diterjemahkan oleh Sdr Aris Awang, dipetik di sini dan sini)